1. Brak kompleksowego audytu technicznego przed demontażem
Audyt techniczny przed relokacją, czyli szczegółowa inwentaryzacja stanu technicznego maszyn, to obowiązek, który może ograniczyć ryzyko nieplanowanych awarii, problemów montażowych i konieczności wymiany komponentów. Brak weryfikacji tego, w jakim stanie są urządzenia, jak działają i czy są energooszczędne, może zwiększyć koszty związane z dostosowaniem maszyn do nowej infrastruktury. Aby tego uniknąć, należy wykonać pełny audyt mechaniczny, elektryczny i technologiczny – uwzględniający zużycie części, sposób kotwiczenia, punkty zasilania, połączenia sieciowe oraz wymagania co do poziomowania i kalibracji.
2. Nieuwzględnienie backupu systemów sterowania (PLC, SCADA)
Sterowniki PLC, systemy SCADA oraz konfiguracje napędów to kluczowe elementy nowoczesnych linii przemysłowych. Bez ich poprawnej pracy może dojść do błędów w sekwencjach produkcyjnych, a także nieodwracalnej utraty danych. Aby uniknąć tego niedopatrzenia, należy przed rozpoczęciem prac demontażowych wykonać kopię zapasową wszystkich programów, receptur i danych konfiguracyjnych. Ważne, aby kopie były przechowywane w dwóch lokalizacjach – fizycznej i cyfrowej – i weryfikowane pod kątem integralności.
3. Niedopracowany harmonogram i brak planu B
Relokacja maszyn to złożony proces, często stresujący dla osób zarządzających produkcją ze względu na ryzyko długiego postoju. W obawie przed przerwą w pracy maszyn mogą dążyć do przyspieszenia działań, zapominając o stworzeniu scenariuszy, które będą potrzebne na wypadek awarii po przeniesieniu czy niezaplanowanych zdarzeń. Brak alternatywy to najczęstsza przyczyna wielodniowych przestojów, które mogą powodować straty finansowe i wizerunkowe dla przedsiębiorstwa.
4. Brak przypisania odpowiedzialności
W wieloetapowych działaniach niezbędne jest precyzyjne delegowanie obowiązków. Brak zdefiniowanych ról skutkuje chaosem decyzyjnym, niedopowiedzeniami i wzajemnym zrzucaniem winy. Aby do tego nie dopuścić, warto zastosować model RACI (Responsible, Accountable, Consulted, Informed), który polega na przypisaniu danej osoby do konkretnej operacji i wskazaniu osoby decyzyjnej. Takie informacje powinny znaleźć się w dokumentacji projektowej i ogólnodostępne dla każdej osoby zaangażowanej w relokację.
5. Niespójna dokumentacja i niezgodność z normami (CE, ISO, BHP)
Każda maszyna relokowana na terenie UE musi spełniać określone normy i posiadać odpowiednią dokumentację techniczną. Nieuwzględnienie tego aspektu grozi karami, zatrzymaniem produkcji, a nawet odpowiedzialnością prawną. Osoby zarządzające relokacją powinny dokumentować każdy etap – od protokołów demontażu, przez mapowanie połączeń elektrycznych, po testy rozruchowe. Dokumentacja musi być spójna z wymaganiami krajowymi i unijnymi, a także zawierać aktualizację rejestru maszyn, analizę ryzyka i deklarację zgodności.
Jak uniknąć tych błędów?
Audyt techniczny przed relokacją to jedno z najważniejszych działań, które mogą ograniczyć ryzyko błędów. Tylko pełna analiza stanu urządzeń i infrastruktury pozwala przygotować realistyczny plan działania. Niezbędne jest również odpowiednie zaplanowanie harmonogramu – z buforem czasowym, który uwzględnia ewentualne opóźnienia i nieprzewidziane sytuacje.
Kolejnym kluczowym elementem jest stosowanie checklist i testów funkcjonalnych na każdym etapie – od demontażu po uruchomienie. Jasna dokumentacja i weryfikacja zgodności z normami CE, ISO czy BHP zapobiegają błędom formalnym i technicznym.
Najważniejszym krokiem, który minimalizuje ryzyko, jest wybór doświadczonego partnera. Firma, którą rekomendujemy – ESOX Industrial Automation – https://www.esox-automation.com/ zapewnia kompleksowe wsparcie, od planowania po finalne uruchomienie maszyn i testy kontrolne.
Komentarze